When Hip becomes Normal......does one hang in or not?

Last Saturday this article below was published in the NRC, a well-known newspaper in The Netherlands. It says exactly what I have been feeling over the last months.

Fashion always rushes on,  what once was extraordinary will sooner or later become mainstream.

But really, this moment came too soon for me, the Hipster Look is not hip anymore while I am still enjoying it so much.

TV commercials copy the looks, big chains take over the style, even the accountants wear a beard and the next IKEA catalogue will probably show vintage style furniture with the typical nature elements such as butterflies in glass and stuffed animals. 

What direction will we go, will the trend move towards another retro interpretation another era.  Or will we finally invent a new style, something we have never seen before. Over the last 25 years it has been one come back after the other, when does fashion really innovate like it did in the 60's, 70's and 80's? Will new techniques help us with new fabrics that set the tone? 

I will look for something completely new, but for now I am confused and lost, I do not want to move on, I want to stay where I am. Never before has a style been so close to me as this one. Never before did I enjoy getting dressed in the morning so much.

So for as long as I can, I refuse to change. I will continue to evolve my style and find as many directions and new discoveries as I can. I wil make it more extreme, look for the cutting edge or the unusual.

Warner


"Requiem voor de hipster"

Ooit waren ze cool, cult. Nu is de commerie met hun ‘style’ aan de haal gegaan. Ebele Wybenga schudt meewarig het hoofd. Hou maar op, hipsters!

Door Ebele Wybenga (in NRC)

ZATERDAG 10 MEI 2014

Lieve hipster,

Het is afgelopen, dacht ik, toen ik je op tv zag. Met je fiets, je baard en je dichtgeknoopte denim overhemd. Je maakte reclame voor Kornuit, een nieuw biertje dat Grolsch aan jongeren wil slijten. Je was gecast als stoere leider van een groep jonge brouwers.

Die middle of the road-rockmuziek zou je nooit zelf uitgezocht hebben, maar verder zat de commercial volgestopt met dingen waarvan hipsters houden. Ik werd er weemoedig van.

Vijftien jaar lang is jouw manier van leven en consumeren dominant geweest onder stijlbewuste jonge mensen in grote steden. Nu zijn je symbolen overgenomen door grote biermerken en winkelketens. Het Amerikaanse jongerenwarenhuis Urban Outfitters, dat nu ook in de Amsterdamse Kalverstraat zit, loopt over van de goedkope massaproducten die verwijzen naar jouw stijl. Je klassieke racefiets zag ik terug als decorstuk in de etalage van Esprit, bij uitstek een merk voor mensen die niet uit de pas willen lopen. Je bent definitief opgeslokt door de mainstream. Daarom is het tijd om afscheid te nemen.

Overlevingslust

Je overlevingslust is opmerkelijk, gezien de hoon die je te verduren kreeg. In 2010 werd je al vroegtijdig dood verklaard in het boek What was the hipster?, uitgegeven door het vooraanstaande Amerikaanse literaire tijdschrift n+1. Deze sociologische studie beschrijft je geboorte in 1999 in de wijk Williamsburg in Brooklyn, New York. Al snel verscheen je in opkomende wijken in andere wereldsteden, van Shoreditch in Londen tot Prenzlauer Berg in Berlijn. In de jaren negentig was de mensheid nog verdeeld in subculturen. De hipster wilde bij geen enkele horen en verzette zich ook tegen het idee er zelf een te zijn. Dat maakte de hipstercultuur paradoxaal en ongrijpbaar.

Je was te herkennen als hipster doordat je hevig protesteerde als iemand je zo noemde.What was the hipster? – het typeerde jou en je vrienden als leden van de blanke middenklasse die luxe en plezier najagen, maar dat beleven als een rebelse worsteling. Vooral de zoektocht naar de juiste plekken om kleding en accessoires te kopen, om te eten en gezien te worden, zou jullie leven zin geven. Hipsterschap werd een verbond tussen de geest van de tegencultuur en het gedrag van de heersende klasse.

Dit zien we ook in een commercial van jeansmerk Denham van kort geleden. In een parodie op de film American Psycho, waarin mannen elkaar de loef afsteken met hun visitekaartjes, troeven jongelingen elkaar af in hipsterachtigheid met typische attributen als baarden, dikke brilmonturen, tatoeages, analoge camera’s, koffiebonen en ongebleekte spijkerbroeken. „I liked it before it was cool”, zegt een van hen.

Het is veelzeggende satire. Jullie werden niet gedreven door een politieke overtuiging of een revolutionaire geest, maar door de wens anders te zijn. Toegeven dat je bij een groep hoort, is daarmee altijd in strijd. Daarom kon je hipsters in alle ernst horen klagen dat hun lievelingsplek was ‘overgenomen door hipsters’.

Uitten jullie je in het begin nog ironisch – een kenmerk van verveelde jeugd in gouden tijden – in de late jaren nul sloeg dit om in een obsessie met authenticiteit en oprechtheid. De afgelopen jaren domineerde de ernstige, nostalgische hipster. Die lelijke trui met huskyprint van de rommelmarkt verruilde je voor Red Wing-‘werkmanschoenen’ van 300 euro. Je vrolijke snor veranderde in een serieuze baard en je verhalen gingen alleen nog over je moestuin. In deze fase verdween de originele dwarsheid uit de beginjaren en sloeg de vertrutting toe.

Je laatste navolger, de commerciële hipster, is van verre te herkennen aan de onvermijdelijke beanie, een mutsje dat met zorgvuldige nonchalance op het achterhoofd geplaatst wordt.

VTWonen

Hipster is geen belediging meer. Als je je nu nog tooit met hipstersymbolen vind je het niet erg om tot een groep te worden gerekend. De transformatie van cultmagazine Vicenaar VTWonen is voltooid. Dat betekent het einde van de subcultuur die geen subcultuur wilde zijn.

Alleen de koopwaar is overgebleven. Dit moet voor jou, als hipster van het eerste uur, een onverdraaglijk idee zijn. Ik wens je veel geluk met het vinden van een nieuwe identiteit. Dankjewel voor alles wat we samen hebben beleefd. Ik hoop je racefiets en je opgezette dieren straks voor een zacht prijsje op Marktplaats terug te vinden.